haarzuilensVandaag stond de clubrit van toervereninging Zoetermeer '77 op het programma met de tot de verbeelding sprekende naam: Hel van het Groene Hart. Ik had geen flauw idee wat ik er van moest verwachten, maar ik had zo het vermoeden dat deze titel gekozen is met een knipoog naar Parijs-Roubaix, bijgenaamd de Hel van het Noorden. In deze rit moeten de renners afrekenen met zo'n 50 km aan kasseistroken.

Zowaar elf dappere senioren hadden de handschoen opgepakt en zaten om 09:00 uur te popelen om van start te gaan. Na enige aarzeling nam mrPBP de kop, wat zeer verwonderlijk was. Hij was immers een week of twee geleden tijdens zijn 'Dutch Capitals Tour' drie keer van de weg geblazen en had bij de laatste valpartij zijn sleutelbeen gebroken. Het is en blijft een taaie rakker!!

Waar we anders in het Buytenpark de 'heuvel' meestal nemen, gingen we nu 'onderlangs' en kwamen op het schelpenpad uit. Als dat maar goed gaat met al die bandjes, dacht ik nog. Gaandeweg werd mij duidelijk wat er met de 'Hel' bedoeld werd. We hebben over paden gereden die je normaal gesproken alleen maar met een mountainbike zou doen. Andere paden waren slechts een centimeter of 10-12 breed en aan weerskanten stond het natuurlijk vol met brandnetels. Ik snap nu waarom sommigen, ondanks de toch wel redelijke weersverwachtingen, met een lange fietsbroek reden ...........!!! Aan de andere kant zaten er ook stukjes asfalt tussen die in de fietshemel niet zouden misstaan.

En zo ging het maar door en door over allerlei paadjes, soms in een wandeltempo, maar soms ook redelijk pittig. Je kan maar beter flink doorrijden, want dan ben je in ieder geval wat koersvaster, zo werd mij verteld tenminste. En dat allemaal op een fiets die hier eigenlijk helemaal niet voor gebouwd is.Ergens in de buurt van Nieuwkoop stonden een paar koeien langs het fietspad en die schrokken dusdanig van de senioren dat ze pardoes het fietspad over galoppeerden, en in hun vlucht bijna een aantal senioren ramden. Gelukkig ging het nog maar net goed. Na bijna 80 km kwam Haarzuylens in zicht, alwaar we de koffiestop zouden doen. Toen we de Brink opreden, troffen we de B-toergroep op het terras van het 'Wapen van Haarzuylen', die op het punt van vertrek stonden. Hilariteit alom, want ze kregen de rekening niet rond. Wat dat betreft gaat dan bij de senioren toch wat soepeler, want meestal betaalt iedereen voor zichzelf en krijg je ook geen scheve gezichten.

Foto0312

Op het terras werd de Hagenaar nog even gevraagd hoeveel sponsorgeld hij nu eigenlijk vangt van zijn privesponsor, want hij was wederom gekleed in kleding van ......... juist ja!! Blijkbaar is het niet al te veel, want er kon in ieder geval geen shirt met lange mouwen vanaf ;-)

Na de koffie was het nog zo'n 45 km naar huis en inmiddels stond er een behoorlijk windje, welke duidelijk in ons nadeel blies. Er werden regelmatig waaiers gevormd achter ToekToek en de Adelaar, die inmiddels op kop waren gaan rijden. Gelukkig viel het op de terugweg wel mee met de onverharde paden, alhoewel ik mij niet aan de indruk kan onttrekken dat er een beetje gesmokkeld werd. Soms werd er een alternatieve, geasfalteerde, route genomen, maar ik heb er geen klachten over gehoord.

In Boskoop aangekomen leek het peloton in stukken gebroken en moest er even rustig aangedaan worden. Toen iedereen er weer bij was ging het in gesloten formatie op naar Zoetermeer. Op de Zegwaardseweg ben ik afgeslagen naar huis en daar stond er 127,33 km op de teller. Ik vond het een geslaagde rit, weer eens wat anders dan de 'geijkte en gebaande' paden.

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment

Leden login