Het laatste weekend van Mei is het weer zover en gaan we met een clubje van 12 man naar de Vulkaaneifel, het plaatsje Bonsbeuern. Dit plaatsje ligt ongeveer 340 km vanaf Utrecht en is dus simpel aan te rijden. Dik van Dalen, Rianne Heineke en Jannie Heineke runnen daar een fietshotel op basis van een all-inclusive formule. Ok, het kost wat, maar dan heb je ook wat. Uiteraard is alles voor de inwendige mens inbegrepen, ook het biertje 's-avonds aan de bar.

Desgewenst worden er GPS routes voor ons gemaakt maar met alle plezier fietst Dik met ons mee als gids. Dat is wel prettig, zeker gezien de verwarring die vaak ontstond als we zelf onze routes maakten. Vorig jaar hebben we heel wat stukken off road gereden en gelukkig maar 1 lekke band, dus als het goed is zijn we daar vanaf. Mocht er iemand pech krijgen, dusdanig dat er niet meer verder gefietst kan worden, dan is het een kwestie van slechts 1 telefoontje en ze komen je gewoon ophalen het het busje. Super toch?

Na een aarzelend begin met 4 man in 2013 (eigenlijk 5, maar er was er eentje die het op het laatste moment af liet weten), vestigen we dit jaar een nieuw record door met twaalf man af te reizen. Dit jaar zijn we dus met Peter, Duncan, Roy, Marcel, Michel, Harry, Laurens, Edward, Wim, Ron en ondergetekende. Als twaalfde verwelkomen we Frans. Frans zou een paar jaar geleden al mee gaan, maar zag het op het laatste moment toch niet zitten. Hij heeft een keer een ernstige valpartij meegemaakt en heeft het sindsdien niet zo op het fietsen in groepen. Tijdens onze MTB ritjes hebben we hem kunnen overtuigen dat de Bikels altijd zeer gedisciplineerd rijden als groep. We hebben in al die jaren nog nooit een valpartij meegemaakt in ons pelotonnetje en dat zegt toch wel wat.

Het wordt wel ieder jaar moeilijker om een geschikte lokatie te vinden, want met 12 man kun je niet zomaar overal terecht. Meestal wordt er direct na de vakanties al weer druk gezocht, zo ook dit jaar. Eigenlijk hadden we eind oktober alweer alles rond. Heeft ook zo zijn voordelen, want iedereen weet ruim van tevoren wanneer en hoe hij moet gaan trainen.

Het is altijd dolle pret op de fiets, op het terras bij de koffie en zeker aan tafel tijdens het diner. De hele dag wordt dan besproken en als we daar genoeg over verteld hebben, dan komen we bij de afdeling sterke verhalen en naarmate er meer bier in gaat worden de verhalen ook steeds sterker. In alle jaren is er nog nooit een onvertogen woord gevallen, ondanks dat er best wel geplaagd wordt over en weer. Het is een heel leuk vriendenclubje en daar mogen alle Bikels die trouw ieder jaar weer meegaan best wel trots op zijn.