×

Fout

[SIGPLUS_EXCEPTION_SOURCE] Image source is expected to be a full URL or a path relative to the image base folder specified in the back-end but articles/126 is neither a URL nor a relative path to an existing file or folder.

Collage Luxemburg

Na het succes weekend in de Eifel mei 2014, hebben we nu ook de Luxemburgse Ardennen achter de rug. In januari hadden Willem en Peter dit weekendje gepland. Echt een hele goede keuze om op deze plek lekker in de heuvelachtige omgeving te fietsen met een zeer gezellige bikels groep, bestaande uit Willem Op 't Roodt, Willem Vos, Peter, Roy, Duncan, Michel, Edward en ik zelf. Op vrijdagmiddag aangekomen na een lange rit met veel file's. Zoals traditie getrouw, bij aankomst heeft Willem even een route in elkaar geflanst en ff omkleden en gaan met die bike's. De rit was ongeveer een km of 44, om de mooie omgeving te verkennen en de hoogte verschillen te ondekken.

Dat hebben we geweten, na een eerste afdaling die bizar gaaf was gingen we toch echt serieus klimmen. Maar iedereen was in goede conditie en was het voor geen van allen een probleem. Michel en Ed, die waren nieuw in het bikels team, konden zonder moeite heeeeeel goed mee komen. Willem ging het klimmen erg goed af , zonder te stoppen in eigen tempo omhoog in vergelijking met de Eifel in 2014 was er een enorme vooruitgang geboekt, chapeau Willem. Tijdens de rit was het ook ff aftasten wat iedereen zou kunnen, maar zoals Bikels betaamt is het altijd samen uit samen thuis, dus bij iedere klim ff boven wachten op elkaar. De eerste mooie rit zit erop 44km en 1200 hoogte meters. Lekker om mee te beginnen, daarna lekker douchen en gezellig eten en drinken.

Dag 2. Een rit gepland van ongeveer 97 km. Het was wat frisjes , maar de zon kwam in de ochtend langzaam door de wolken en hadden we in de middag schitterend weer. Met 8 man de heuvels naar beneden scheuren is ook wel een feestje , met een gangetje van rond de 70km/h is echt cool. Al vonden Duncan en Roy dat wat minder, maar zij gingen in hun eigen verstandige tempo naar beneden. Onder het rijden is het ook waanzinnig gezellig, zo al met het klimmen onderling elkaar een beetje opnaaien, o.a. Roy en Marcel ,telkens als ik hem in mijn wiel zag zette ik een tandje bij, tot frustratie bij Roy ;-). Na een paar klimmetjes te hebben gedaan was Roy het zat en fietste hij het snot voor mijn ogen en had ik het achterwiel in mijn vizier tot aan de top! Maar boven aan ontzettend gelachen daarom. En zo waren er nog meer van die actie's onderling. Na een km of 45 waren we in Echternach terecht gekomen om lekker een terrasje te pakken, lekker met het zonnetje erbij. De 2e etappe om de rit verder te vervolgen ging de route door klein Zwitserland heen, veel rotsachtige bergen en heel veel bos en groen, in 1 woord fantastisch. Na veel klimmen, ook weer mooie afdalingen natuurlijk onderweg, kwamen we ook nog regelmatig een kasteel tegen, erg mooi kan ik je vertellen. Maar het gemene van deze lange en zware tocht zat hem in de laatste 15 kilometers. Hele zware heuvels van een behoorlijke 15 procent stijging, dat was zwaar voor ons allen. Uiteindelijk zijn we die dag na 100 km en heel wat hoogte meters moe en voldaan gevoel neergestreken op het terras in de zon bij ons hotel.

Dag 3. Er was een rit uitgestippeld van zo'n 76 km. De start begon al verkeerd, 3 fietsers hadden navigatie en nog gingen we tegen de rijrichting in. Afijn, toch doorrijden en bij iedere kruising erg rommelig van waar naartoe? Ondertussen had iedereen best wel een tik gekregen van die mooie maar zware dag van 100 km. We voelden de beentjes allemaal. Na een rommelige start en lekker afdalen dachten Willem, Peter, Willem en ik. We gingen als een malle naar beneden en te hard een splitsing voorbij, waar blijven die anderen nou vroegen wij ons af?  FF bellen en dan te horen dat de rest wel de goede route hadden gereden, zij stonden al boven aan de top bij een prachtig kasteel. Dus wij ook een stukje terug, we keken omhoog en zagen een hele stevige klim ...... Ik kan je vertellen dat ie echt heftig was, maar ook ontzettend mooi. Eenmaal allemaal boven ff lang uitrusten. De route was intussen een zooitje geworden, toen werd er besloten om terug te rijden en de route van vrijdag op te pakken. De berg af rijden was weer een feestje natuurlijk, zeker voor mij zelf, meestal zaten Peter en ik voorop om zo hard mogelijk te pieken op snelheid (dat vind ik zelf het allerleukste zo hard mogelijk naar beneden). Tijdens de terug tocht kwamen we ook nog in een soort triatlon terecht en waren de wegen afgesloten die op onze route lagen, hhmmmm wat nu ? De organisatie stuurde ons de baan op die die top wielrenners ook moesten rijden, die waren niet blij met ons natuurlijk. Michel, Willem Vos, Peter en ik haakten soms aan bij die gasten om ook ff te pieken en ze bij te houden. Eenmaal uit de route van die atleten hebben we ook nog even een deelnemer geholpen om zijn band te reparen zodat ie weer snel de wedstrijd kon hervatten. Onze laatste 5 km was niet helemaal vlekkeloos verlopen. Bij mijn fiets ging mijn shifter kapot om mijn voorste versnelling te bedienen, na wat gesleutel hebben we de ketting op het middenblad gezet en moest ik nog de laatste klimmetjes op het zware verzet rijden. Peter Willem en Ed reden voor mij, zij wilden stoppen bij een splitsing om ff te wachten op de anderen. Maar Peter ging plotseling onderuit, zelf was ie stom verbaast hoe dat kwam. Gelukkig reden we geen 70 km in de afdaling. Ik zag al snel dat zijn voorband lek was gegaan, dat was ook de oorzaak van deze vervelende valpartij. Met behoorlijke schaafwonden en een kapotte versnelling achter reden we gezamelijk de laatste 3 km richting het hotel. Jammer dat deze mooie rit zo moest eindigen. Dit was ook gelijk de afsluiter van een super gezellig weekend in de Ardennen met BIKELS.

Volgend jaar staat al in de agenda , ergens in Mei 2016.

 

{gallery}articles/126{/gallery}

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment

Leden login